Dzisiejsze światowe nagłówki wiadomości szybko zostaną zapomniane, gdy przejdziemy do innych rozrywek, mistrzostw lub wydarzeń politycznych. Najważniejsze wydarzenia jednego dnia szybko zostają zapomniane następnego. Widzieliśmy w naszym poprzednim artykule, że tak było w starożytnych czasach Abrahama. Ważne osiągnięcia, które przykuwały uwagę ludzi żyjących 4000 lat temu, są teraz zapomniane. Ale obietnica cicho wypowiedziana do jednostki, choć pomijana przez świat w tamtym czasie, rośnie i wciąż rozwija się na naszych oczach. Obietnica dana Abrahamowi 4000 lat temu spełniła się. Być może Bóg istnieje i działa na świecie.
Abraham w osi czasu historii
Skarga Abrahama
Minęło kilka lat, odkąd Bóg wypowiedział Obietnicę zapisaną w Księdze Rodzaju 12. W posłuszeństwie Abraham przeniósł się do Kanaanu (Ziemi Obiecanej) w dzisiejszym Izraelu. Ale narodziny obiecanego syna nie nastąpiły. Więc Abraham zaczął się martwić.
Wtedy Pan przemówił do Abrama w widzeniu tymi słowami:
Po tem wszystkiem stało się słowo Pańskie do Abrama w widzeniu, mówiąc: Nie bój się Abramie, jam tarczą twoją, i nagrodą twoją obfitą wielce.
Rodzaju 15:1-3
2 I rzekł Abram: Panie Boże, cóż mi dasz? gdyż ja schodzę bez dziatek, a sprawcą domu mego jest ten Damaszczeński Eliezer.
3 I mówił Abram: Otoś mi nie dał potomka, ale oto sługa domu mego dziedzicem moim będzie.
Obietnica Boga
Abraham obozował na Ziemi, czekając na początek „Wielkiego Narodu”, który obiecał mu Bóg. Ale nic się nie wydarzyło. Miał teraz około 85 lat (minęło dziesięć lat od jego przeprowadzki). Skarżył się Bogu, że nie dotrzymuje swojej obietnicy. Ich rozmowa trwała dalej:
4 A oto słowo Pańskie stało się do niego mówiąc: Nie będzie ten dziedzicem twoim; lecz który wynijdzie z żywota twego, ten będzie dziedzicem twoim.
Rodzaju 15:4-5
5 I wywiódł go na dwór, i rzekł: Spojrzyj teraz ku niebu, a zlicz gwiazdy, będzieszli je mógł zliczyć; i rzekł mu: Tak będzie nasienie twoje.
Dlatego Bóg rozszerzył swoją pierwotną obietnicę, oznajmiając, że Abraham będzie miał syna, który da początek ludowi tak niepoliczalnemu, jak gwiazdy na niebie.
Bowles, John, PD-US-expired, via Wikimedia Commons
Odpowiedź Abrahama: Wieczny efekt
Jak Abraham odpowiedziałby na rozszerzoną obietnicę? Poniżej znajduje się zdanie, które sama Biblia traktuje jako jedno ze swoich najważniejszych zdań. Pomaga nam ono zrozumieć Biblię i pokazuje serce Boga. Zdanie brzmi:
6 Uwierzył tedy Panu, i poczytano mu to ku sprawiedliwości.
Rodzaju 15:6
Łatwiej będzie to zrozumieć, jeśli zastąpimy zaimki imionami. Będzie to brzmiało:
Abram uwierzył Panu i Pan poczytał mu to za sprawiedliwość.
Rodzaju 15:6
To takie małe, proste zdanie, ale naprawdę znaczące.
Dlaczego?
Ponieważ w tym krótkim zdaniu Abraham otrzymuje „sprawiedliwość”. To jest ta jedna – i jedyna – cecha, której potrzebujemy, aby stać się prawymi przed Bogiem.
Przegląd naszego problemu: Korupcja
Z punktu widzenia Boga, chociaż stworzył nas na obraz Boga, wydarzyło się coś, co nas zepsuło. Biblia mówi:
2 (14:3) Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.
Psalmów 14:2-3
3 (14:4) Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.
Nasze zepsucie spowodowało, że nie czynimy tego, co dobre – powodując pustkę i śmierć. (Jeśli w to wątpisz, przeczytaj nagłówki wiadomości ze świata i zobacz, co ludzie robili w ciągu ostatnich 24 godzin.) W rezultacie jesteśmy oddzieleni od Sprawiedliwego Boga, ponieważ brakuje nam sprawiedliwości.
Nasze zepsucie odpycha Boga w taki sam sposób, w jaki trzymalibyśmy się z daleka od ciała martwego szczura. Nie chcielibyśmy się do niego zbliżać. Tak więc słowa proroka Izajasza w Biblii się spełniają.
6 Aczkolwiek jesteśmy jako nieczysty my wszyscy, i jako szata splugawiona są wszystkie sprawiedliwości nasze; przetoż wszyscy opadamy jako liść, a nieprawości nasze jako wiatr unoszą nas.
Izajasz 64:6
Abraham i Sprawiedliwość
Ale tutaj w rozmowie między Abrahamem a Bogiem znajdujemy Boga deklarującego, że Abraham uzyskał „sprawiedliwość”, taką, którą Bóg akceptuje. Było to prawdą, chociaż Abraham nie był bezgrzeszny. Co więc Abraham „zrobił”, aby uzyskać tę sprawiedliwość? Jest po prostu powiedziane, że Abraham „uwierzył”.
To wszystko?!
Próbujemy zasłużyć na sprawiedliwość, czyniąc wiele rzeczy, ale ten człowiek, Abraham, osiągnął ją po prostu „wierząc”.
Ale co oznacza wierzyć? I co to ma wspólnego z twoją i moją sprawiedliwością? Zajmiemy się tym później.