Internet Archive Book Images, bez ograniczeń, za pośrednictwem Wikimedia Commons_(14784874525).jpg){kind=link}
Biblia opisuje nas jako zepsutych w stosunku do obrazu, w jakim Bóg nas stworzył. Jak to się stało? Mówi o tym Księga Rodzaju w Biblii. Niedługo po tym, jak zostali stworzeni „na obraz Boży”, pierwsi ludzie (Adam i Ewa) zostali poddani próbie wyboru. Biblia opisuje ich rozmowę z „wężem”. Wąż zawsze był rozumiany jako Szatan – duchowy wróg Boga. W Biblii Szatan zwykle przemawia przez kogoś. W tym przypadku przemawiał przez węża:
Pokusa w ogrodzie
A wąż był chytrzejszy nad wszystkie zwierzęta polne, które był uczynił Pan Bóg; ten rzekł do niewiasty: Także to, że wam Bóg rzekł: Nie będziecie jedli z każdego drzewa sadu tego?
1 Mojżeszowa – Rodzaju 3:1-7
2 I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzewa sadu tego pożywamy;
3 Ale z owocu drzewa, które jest w pośród sadu, rzekł Bóg: Nie będziecie jedli z niego, ani się go dotykać będziecie, byście snać nie pomarli.
4 I rzekł wąż do niewiasty: Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie;
5 Ale wie Bóg, że któregokolwiek dnia z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze; a będziecie jako bogowie, znający dobre i złe.
6 Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł.
7 Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony.
Wybór
Ich wyborem (i pokusą) było to, że mogli „być jak Bóg”. Do tej pory ufali Bogu we wszystkim, ale teraz mieli wybór, aby stać się „jak Bóg”, aby zaufać sobie i być swoim własnym bogiem.
W swoim wyborze autonomii zostali zmienieni. Poczuli wstyd i próbowali się ukryć. Kiedy Bóg skonfrontował się z Adamem, obwinił Ewę (i Boga, który ją stworzył). Ona obwiniła węża. Nikt nie wziął na siebie odpowiedzialności.
Konsekwencje tego wyboru
To, co zaczęło się tamtego dnia, trwa nadal, ponieważ odziedziczyliśmy tę samą niezależną naturę. Niektórzy źle rozumieją Biblię i myślą, że obwinia nas za zły wybór Adama. Jedynym obwinianym jest Adam, ale żyjemy w konsekwencjach jego decyzji. Teraz odziedziczyliśmy tę niezależną naturę Adama. Możemy nie chcieć być bogiem wszechświata, ale chcemy być bogami w naszym otoczeniu, oddzieleni od Boga.
To wyjaśnia tak wiele w ludzkim życiu: zamykamy drzwi, potrzebujemy policji i mamy hasła – bo w przeciwnym razie będziemy okradać się nawzajem. Dlatego społeczeństwa ostatecznie upadają – bo kultury mają tendencję do rozkładu. Dlatego wszystkie formy rządów i systemy ekonomiczne, chociaż niektóre działają lepiej niż inne, ostatecznie wszystkie się rozpadają. Coś w tym, jacy jesteśmy, sprawia, że nie dostrzegamy, jak powinno być.
Grzech – chybić
To słowo „chybić” podsumowuje naszą sytuację. Werset z Biblii przedstawia obraz, który pozwala lepiej to zrozumieć. Mówi:
16 Wśród całego ludu było siedmiuset doborowych mężczyzn, leworęcznych, a każdy z nich potrafił ciskać z procy kamieniem do włosa i nie chybiał (Sędziów 20:16)
Opisuje to żołnierzy, którzy byli ekspertami w posługiwaniu się procą i nigdy nie chybili. Słowo w języku hebrajskim przetłumaczone powyżej jako „chybić” to יַחֲטִֽא. W Starym Testamencie jest ono również tłumaczone jako grzech.
Żołnierz bierze kamień i strzela nim, aby trafić w cel. Jeśli chybi, nie osiągnie swojego celu. W ten sam sposób Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo, abyśmy trafili w cel w tym, jak odnosimy się do Niego i jak traktujemy innych. „Zgrzeszyć” to chybić celu, lub celu, który Bóg dla nas przeznaczył.
Ten chybiony obraz nie jest ani szczęśliwy, ani optymistyczny. Ludzie czasami reagują silnie przeciwko naukom Biblii na temat grzechu. Pewien student powiedział mi kiedyś: „Nie wierzę, ponieważ nie podoba mi się to, co to mówi”. Ale co „lubienie” czegoś ma wspólnego z prawdą? Nie lubię podatków, wojen ani trzęsień ziemi — nikt ich nie lubi — ale to nie czyni ich nieprawdziwymi. Nie możemy ignorować żadnej z tych rzeczy. Wszystkie systemy prawa, policji i zabezpieczeń, które zbudowaliśmy w społeczeństwie, aby chronić nas przed sobą nawzajem, sugerują, że coś jest nie tak. Przynajmniej powinniśmy rozważyć tę biblijną naukę na temat naszego grzechu z otwarty głową.
Bóg ogłasza swoją pomoc
Mamy problem. Zostaliśmy skażeni obrazem, w jakim zostaliśmy stworzeni na początku. Dlatego teraz nie trafiamy w cel, jeśli chodzi o nasze moralne czyny. Ale Bóg nie pozostawił nas w naszej bezradności. Miał plan, aby nas uratować, i dlatego Ewangelia dosłownie oznacza „dobrą nowinę” – ponieważ ten plan jest dobrą nowiną, że On nas zbawia. Bóg nie czekał na Abrahama, aby ogłosić tę nowinę; najpierw ogłosił ją w tej samej rozmowie z Adamem i Ewą. Przyjrzyjmy się teraz temu pierwszemu ogłoszeniu Dobrej Nowiny.