Ważną cechą charakterystyczną Żydów jest ich przestrzeganie szabatu, który przypada w każdą sobotę. To żydowskie przestrzeganie szabatu sięga 3500 lat wstecz, kiedy Mojżesz ustanowił siedem specjalnych świąt. Księga Kapłańska 23 opisuje wszystkie te siedem świąt, z których sześć jest obchodzonych corocznie (w tym Pascha, którą omawialiśmy wcześniej ).
Początki Sabatu

Ale na czele listy świąt był szabat. Dzisiaj nazywamy go sobotą, cotygodniowym dniem, w którym Żydzi mieli odpoczywać i nie pracować. Dotyczyło to ich sług i zwierząt jucznych. Wszyscy mieli cieszyć się jednym dniem odpoczynku z siedmiodniowego cyklu tygodniowego. To było błogosławieństwo dla nas wszystkich dzisiaj, ponieważ ten siedmiodniowy cykl stał się podstawą naszego tygodnia pracy. Weekend sobota-niedziela, z którego tak bardzo się cieszymy, pochodzi z tej instytucji odpoczynku szabatowego nakazanej przez Mojżesza.
Mojżesz nakazał:
Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza, mówiąc:
Kapłańska 23: 1-3
2 Powiedz synom Izraelskim, a mów im: Święta uroczyste Pańskie, które nazywać będziecie zgromadzenia święte, te są święta uroczyste moje.
3 Przez sześć dni robić będziecie; ale w dzień siódmy sabat odpocznienia, zgromadzenie święte, żadnej roboty czynić nie będziecie; sabat Pański jest we wszystkich mieszkaniach waszych.
Jezus przestrzega szabatu
Jezus w Ewangeliach spierał się z ówczesnymi przywódcami religijnymi, co właściwie oznacza odpoczynek szabatowy. Ale przestrzegał szabatu. W rzeczywistości widzimy, że przestrzega szabatu nawet w Wielkim Tygodniu. Dzień wcześniej, w piątek 6. dnia Wielkiego Tygodnia, Jezus został ukrzyżowany i zabity. Ostatnim wydarzeniem tego dnia był jego pochówek, pozostawiając niedokończone zadanie.
55 Poszedłszy też za nim i niewiasty, które były z nim przyszły z Galilei, oglądały grób, i jako było położone ciało jego.
Łukasza 23:55-56
56 A wróciwszy się, nagotowały wonnych rzeczy i maści; ale w sabat odpoczęły według przykazania.
Kobiety chciały zabalsamować jego ciało, ale czas się skończył, a szabat zaczynał się o zachodzie słońca w piątek wieczorem. Rozpoczynał się siódmego i ostatniego dnia tygodnia, szabatu, kiedy Żydzi nie mogli pracować.
Kobiety, choć chciały zabalsamować ciało Jezusa w szabat, zgodnie z poleceniem odpoczęły.
…Podczas gdy inni pracowali
Arcykapłani jednak kontynuowali swoją służbę w szabat.
62 A drugiego dnia, który był pierwszy po przygotowaniu, zgromadzili się przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie do Piłata.
Matthew 27:62-66
63 Mówiąc: Panie! wspomnieliśmy, iż on zwodziciel powiedział, gdy jeszcze żyw był: Po trzech dniach zmartwychwstanę.
64 Rozkaż tedy obwarować grób aż do dnia trzeciego, by snać przyszedłszy uczniowie jego w nocy, nie ukradli go, i nie powiedzieli ludowi, iż powstał od umarłych; i będzie pośledni błąd gorszy niż pierwszy.
65 Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcież, obwarujcie, jako umiecie.
66 A oni poszedłszy, osadzili grób strażą, zapieczętowawszy kamień.

Tak więc w ten konkretny szabat arcykapłani pracowali, zabezpieczając straż przy grobie, podczas gdy kobiety odpoczywały. Możemy uważać za bezcelowe, aby uważać, że Jezus również odpoczywał w ten szabat. W końcu władze go straciły, więc najwyraźniej odpoczywał w śmierci. A historie ludzi zawsze kończą się ich śmiercią. Ale Jezus jest inny i na tym się nie skończyło. Odpoczywał w ten szabat, tak jak powinni odpoczywać wszyscy Żydzi. Ale następnego dnia, pierwotnie nazwanego Pierwocinami , znowu pracował.
