Dlaczego dobry Bóg stworzył złego Diabła?

Biblia mówi, że diabeł (Szatan), który był pod postacią węża, skusił Adama i Ewę, aby zgrzeszyli, i spowodował tym samym ich upadek. Ale to rodzi ważne pytanie: „Dlaczego Bóg miałby stwarzać ‘złego’ diabła (‘diabeł’ znaczy ‘przeciwnik’), aby zdeprawować Jego dobre stworzenie?”

Lucyfer –  Niosący Światło

Po prawdzie Biblia mówi, że to Bóg stworzył potężnego, inteligentnego i pięknego ducha, który był najwyższy rangą wśród wszystkich aniołów. Jego imię to Lucyfer (oznaczające ‘Niosący Światło’) – i był on bardzo dobry. Lecz miał także wolną wolę, przy pomocy której mógł dokonywać wyborów. Fragment w Księdze Izajasza 14 wspomina o jego wyborze.

O, jakże spadłeś z nieba, ty, gwiazdo jasna, synu jutrzenki! Powalony jesteś na ziemię, pogromco narodów! A przecież to ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze narad, na najdalszej północy. Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym.

12 Jakoż to, żeś spadł z nieba, o jutrzenko! która wschodzisz rano? powalonyś aż na ziemię, któryś wątlił narody!
13 Wszakieś ty mawiał w sercu swem: Wstąpię na niebo, nad gwiazdy Boże wywyższę stolicę moję, a usiądę na górze zgromadzenia, na stronach północnych:
14 Wstąpię na wysokość obłoków, będę równy Najwyższemu.

Izajasza 14:12–14

Lucyfer, podobnie jak Adam, stanął przed decyzją. Mógł zaakceptować to, że Bóg jest Bogiem, albo mógł zdecydować, że będzie bogiem sam dla siebie. Jego powtarzane „Ja będę” pokazuje, że zdecydował się sprzeciwić Bogu i ogłosić siebie ‘Najwyższym’. Fragment z Księgi Ezechiela zdaje nam paralelną relację z upadku Lucyfera:

Byłeś w Edenie, ogrodzie Bożym; okryciem twoim były wszelakie drogie kamienie: karneol, topaz i jaspis, chryzolit, beryl i onyks, szafir, rubin i szmaragd; ze złota zrobione były twoje bębenki, a twoje ozdoby zrobiono w dniu, gdy zostałeś stworzony. Obok cheruba, który bronił wstępu, postawiłem cię; byłeś na świętej górze Bożej, przechadzałeś się pośród kamieni ognistych. Nienagannym byłeś w postępowaniu swoim od dnia, gdy zostałeś stworzony, aż dotąd, gdy odkryto u ciebie niegodziwość. Przy rozległym swoim handlu napełniłeś swoje wnętrze gwałtem i zgrzeszyłeś. Wtedy to wypędziłem cię z góry Bożej, a cherub, który bronił wstępu, wygubił cię spośród kamieni ognistych. Twoje serce było wyniosłe z powodu twojej piękności. Zniweczyłeś swoją mądrość skutkiem swojej świetności. Zrzuciłem cię na ziemię; postawiłem cię przed królami, aby się z ciebie naigrawali.

Księga Ezechiela 28:13–17

Piękno, mądrość i potęga Lucyfera – wszystkie te dobre cechy dane mu przez Boga – doprowadziły go do pychy. Jego pycha doprowadziła go do buntu, ale nigdy nie utracił swojej mocy i zdolności. Teraz prowadzi kosmiczną rewoltę przeciw swojemu Stwórcy, by okazało się kto będzie Bogiem. Jego strategia polegała na przyłączeniu się do niego ludzi – przez kuszenie ich, by uczynili ten sam wybór co on – uwielbić siebie, stać się niezależnym od Boga, i przeciwstawić się Mu. Istota próby woli Adama była taka sama jak u Lucyfera; po prostu była ona inaczej przedstawiona. Obaj wybrali bycie ‘bogami’ dla siebie.

Szatan – działający przez innych

Fragment w Księdze Izajasza jest skierowany do ‘Króla Babilonu’, a urywek w Księdze Ezechiela jest adresowany do ‘Króa Tyru’. Lecz z podanych opisów jasno wynika, że nie są adresowane do żadnego z ludzi. To ‘Ja będę’ w Księdze Izajasza opisuje kogoś, kto został zrzucony na ziemię jako kara za pragnienie umieszczenia swojego tronu ponad tronem Boga. Fragment w Księdze Ezechiela odnosi się do ‘anielskiego strażnika’, który niegdyś mieszkał w Edenie i na ‘górze Boga’. Szatan (Lucyfer) często działa zza czyichś pleców lub przez kogoś. W Księdze Rodzaju mówi przez węża. W Księdze Izajasza panuje poprzez króla Babilonu, a w Księdze Ezechiela zawładnąl królem Tyru.

Dlaczego Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu?

Lecz dlaczego Lucyfer miałby podważać autorytet wszechpotężnego i wszystkowiedzącego Stwórcy? Jedną z cech bycia ‘sprytnym’ jest wiedza, czy potrafisz pokonać swojego przeciwnika. Lucyfer może mieć moc, lecz to ciągle nie wystarcza do zwyciężenia swojego Stwórcy. Po co tracić wszystko dla czegoś, czego nie można zdobyć? Myślę, że ‘sprytny’ anioł rozpoznałby swoje ograniczenia względem Boga i powstrzymałby się od buntu przeciw Niemu. Dlaczego więc tego nie uczynił? To pytanie intrygowało mnie przez wiele lat.

Wtedy uświadomiłem sobie, że Lucyfer mógł jedynie wierzyć, że Bóg był Jego wszechmocnym Stwórcą przez wiarę – taką samą jak dla nas. Biblia sugeruje, że anioły powstały w pierwszych siedmiu dniach stworzenia. Na przykład, fragment Księgi Joba mówi:

Potem Pan odpowiedział Jobowi spośród zawieruchy i rzekł:
… Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię? Powiedz, jeśli wiesz i rozumiesz.
… Gdy gwiazdy poranne chórem radośnie się odezwały i okrzyk wydali wszyscy synowie Boży? (Księga Joba 38:1-7)

Wyobraźcie sobie Lucyfera, stwarzanego i napełnianego świadomością w tygodniu stworzenia, gdzieś we wszechświecie. Wszystko co wie, to tylko to, że teraz istnieje i jest samoświadomy, a także to, że istnieje inna Istota, która twierdzi, że stworzyła jego i wszechświat. Ale skąd Lucyfer wie, że to twierdzenie jest prawdziwe? Być może ten tak zwany stwórca pojawił się pośród gwiazd tuż przed pojawieniem się Lucyfera. A ponieważ ten ‘stwórca’ pojawił się wcześniej, był (być może) potężniejszy i (być może) mądrzejszy od niego – lecz znowu, być może nie. Być może obaj – on i jego ‘stwórca’ – równocześnie zaistnieli we wszechświecie. Lucyfer mógł jedynie przyjąć skierowane do niego Słowo Boga, że to On go stworzył, i że Bóg jest wieczny i nieskończony. Lecz w swojej pysze zamiast tego uwierzył w swoje fantazje.

Może wygląda to na zbyt naciągane, by Lucyfer miał uwierzyć, że zarówno on, jak i Bóg (i inne anioły) jednocześnie zaczęli istnieć. Ale to jest ta sama podstawowa idea stojąca za najnowszymi kierunkami we współczesnej kosmologii. Istniała kosmiczna fluktuacja nicości, i wtedy z tej fluktuacji powstał wszechświat – to jest esencja współczesnych teorii kosmologicznych. Zasadniczo wszyscy – od Lucyfera począwszy po Richarda Dawkinsa i Stephena Hawkinga, i ciebie i mnie – muszą zdecydować przez wiarę, czy wszechświat jest samoistny, czy został stworzony przez Boga Stwórcę i istnieje nadal dzięki Niemu.

Innymi słowy, widzenie nie jest wiarą. Lucyfer miał widzieć Boga i rozmawiał z Nim. Lecz nadal musiałby zaakceptować ‘przez wiarę’, że stworzył go Bóg. Wielu ludzi mówi, że gdyby tylko Bóg ukazał im się, wówczas by uwierzyli. Lecz w Biblii wielu ludzi widziało i słyszało Boga – a mimo to nie przyjęli Jego słowa.  Chodziło o to, czy zaakceptują i zaufają Jego Słowu o Nim i o sobie. Od Adama i Ewy, po Kaina i Abla, Noego, po Egipcjan w czasie nocy paschalnej, po Izraelitów przekraczających Morze Czerwone, aż po tych, którzy widzieli cuda Jezusa – ‘widzenie’ nigdy nie powodowało wiary. A upadek Lucyfera potwierdza to.

Co Diabeł czyni dzisiaj?

Tak więc, zgodnie z Biblią, Bóg nie uczynił ‘złego diabła’, lecz stworzył potężną i inteligentną anielską istotę. A tę pycha doprowadziła do buntu przeciwko Bogu – buntując się była zepsuta, a jednocześnie zachowywała swój pierwotny blask. Ty, ja, i cała ludzkość staliśmy się częścią pola bitwy w starciu między Bogiem a jego ‘przeciwnikiem’ (diabłem). Strategią diabła nie jest krążenie w ponurych czarnych płaszczach jak ‘Czarni Jeźdźcy’ z „Władcy Pierścieni” i rzucanie na nas klątw. Zamiast tego stara się nas zwieść, abyśmy nie dostąpili zbawienia, które Bóg obiecał na początku czasu, przez Abrahama, przez Mojżesza, a dopełnił w śmierci i zmartwych­wstaniu Jezusa. Jak mówi Biblia:

I nic dziwnego; wszak i szatan przybiera postać anioła światłości. Nic więc nadzwyczajnego, jeśli i słudzy jego przybierają postać sług sprawiedliwości; lecz kres ich taki, jakie są ich uczynki.

Drugi List św. Pawła do Koryntian 11:14–15

A ponieważ Szatan i jego słudzy mogą udawać ‘światło’, łatwiej nas oszukać. Być może dlatego zawsze wydaje się jakby Ewangelia sprzeciwiała się naszym instynktom i wszystkim kulturom.