Dzień Pięćdziesiątnicy zawsze przypada w niedzielę. Upamiętnia niezwykłe wydarzenie. Ale nie tylko to, co wydarzyło się tego dnia, ale kiedy i dlaczego to się wydarzyło, ujawnia rękę Boga. Oferuje również potężny dar dla ciebie.

Co wydarzyło się w Pięćdziesiątnicę

Jeśli słyszałeś o „Pięćdziesiątnicy”, prawdopodobnie dowiedziałeś się, że był to dzień, w którym Duch Święty zstąpił, aby zamieszkać w naśladowcach Jezusa. To dzień, w którym narodził się Kościół, „powołani” przez Boga.  Dzieje Apostolskie, rozdział 2 Biblii, opisują to wydarzenie. Tego dnia Duch Boży zstąpił na pierwszych 120 naśladowców Jezusa. Następnie zaczęli oni głośno głosić w językach z całego świata. Wywołało to takie poruszenie, że tysiące ludzi w Jerozolimie wyszło, aby zobaczyć, co się dzieje. Przed zgromadzonym tłumem Piotr wygłosił pierwsze orędzie ewangelii. W sprawozdaniu zapisano, że „tego dnia do ich liczby przyłączyło się trzy tysiące” (Dzieje Apostolskie 2:41). Liczba naśladowców ewangelii stale rośnie od tamtej niedzieli Pięćdziesiątnicy.

Ten dzień wydarzył się 50 dni po zmartwychwstaniu Jezusa. To właśnie w ciągu tych 50 dni uczniowie Jezusa przekonali się, że Jezus zmartwychwstał. W niedzielę Pięćdziesiątnicy upublicznili to i zmienili historię. Niezależnie od tego, czy wierzysz w zmartwychwstanie, czy nie, wydarzenia z tej niedzieli Pięćdziesiątnicy wpłynęły na twoje życie.

To rozumienie Pięćdziesiątnicy, choć poprawne, nie jest kompletne. Wielu ludzi chce powtórzyć tę Niedzielę Pięćdziesiątnicy poprzez podobne doświadczenie. Pierwsi uczniowie Jezusa mieli to doświadczenie Pięćdziesiątnicy poprzez „czekanie na dar Ducha”. Tak więc dzisiaj ludzie mają nadzieję, że podobnie poprzez „czekanie” On powróci w podobny sposób. Dlatego wielu ludzi błaga i czeka, aż Bóg sprowadzi kolejną Pięćdziesiątnicę. Myślenie w ten sposób zakłada, że ​​to czekanie i modlitwa poruszyły Ducha Bożego w tamtym czasie. Myślenie w ten sposób oznacza niezrozumienie jego precyzji. W rzeczywistości Pięćdziesiątnica zapisana w Dziejach Apostolskich, rozdział 2, nie była pierwszą Pięćdziesiątnicą.

Pięćdziesiątnica z Prawa Mojżeszowego

‘Pięćdziesiątnica’ była w rzeczywistości corocznym świętem Starego Testamentu. Mojżesz (1500 p.n.e.) ustanowił kilka świąt, które miały być obchodzone przez cały rok. Pascha była pierwszym świętem roku żydowskiego. Jezus został ukrzyżowany w święto Paschy. Dokładny czas jego śmierci na ofiarę z baranków paschalnych był uważany za znak .

Drugim świętem było święto Pierwocin. Prawo Mojżeszowe nakazywało jego świętowanie w „dzień po” Paschy (=niedziela). Jezus zmartwychwstał w niedzielę, więc jego zmartwychwstanie nastąpiło dokładnie w Święto Pierwocin. Ponieważ jego zmartwychwstanie nastąpiło w „Pierwociny”, obiecał, że nasze zmartwychwstanie nastąpi później ( dla wszystkich, którzy mu ufają ). Jego zmartwychwstanie jest dosłownie „pierwocinami”, tak jak przepowiadała nazwa święta.

Dokładnie 50 dni po Niedzieli „Pierwocin” Żydzi obchodzili Pięćdziesiątnicę. („Pente” od 50. Nazywano ją również Świętem Tygodni, ponieważ liczono ją jako siedem tygodni). Żydzi obchodzili Pięćdziesiątnicę od 1500 lat, kiedy nadeszła Pięćdziesiątnica z Dziejów Apostolskich 2.  Powodem, dla którego w dniu Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie byli ludzie z całego świata, aby usłyszeć przesłanie Piotra, było właśnie to, że byli tam, aby świętować starotestamentową Pięćdziesiątnicę . Dzisiaj Żydzi nadal obchodzą Pięćdziesiątnicę, ale nazywają ją Szawuot.

W Starym Testamencie czytamy, jak należy obchodzić Pięćdziesiątnicę:

¹⁶ Aż do pierwszego dnia po siódmym tygodniu naliczycie pięćdziesiąt dni; tedy ofiarować będziecie ofiarę śniedną nową Panu.
¹⁷ Z domów waszych przyniesiecie chleby na obracanie tam i sam; dwa chleby, ze dwu dziesiątych części pszennej mąki z kwasem upieczone będą; pierwiastki to Panu.

Kapłańska 23:16-17

Precyzja Pięćdziesiątnicy: Dowód na istnienie umysłu

Wydarzenia Pięćdziesiątnicy w Dziejach Apostolskich 2 dokładnie koordynują się ze starotestamentowymi Pięćdziesiątnicami (Świętem Tygodni). Wiemy o tym, ponieważ miały miejsce tego samego dnia w roku. Ukrzyżowanie Jezusa w Paschę, zmartwychwstanie Jezusa w Pierwociny i Pięćdziesiątnica w Dziejach Apostolskich 2 w Święto Tygodni wskazują na Umysł koordynujący je w historii. Przy tak wielu dniach w roku, dlaczego ukrzyżowanie Jezusa, jego zmartwychwstanie, a następnie przyjście Ducha Świętego miałyby się wydarzyć dokładnie każdego dnia trzech wiosennych świąt starotestamentowych? Chyba że zostały zaplanowane. Taka precyzja zdarza się tylko wtedy, gdy stoi za tym umysł.

Czy Łukasz „wymyślił” Pięćdziesiątnicę?

Można by argumentować, że Łukasz (autor Dziejów Apostolskich) wymyślił wydarzenia z Dziejów Apostolskich 2, które miały „wydarzać się” w Święto Pięćdziesiątnicy. Wtedy byłby „umysłem” stojącym za tym czasem. Jednak jego relacja nie mówi, że Dzieje Apostolskie 2 „wypełniają” Święto Pięćdziesiątnicy. Nawet o tym nie wspomina. Po co zadawać sobie tyle trudu, aby tworzyć te dramatyczne wydarzenia, które „wydarzają się” tego dnia, ale nie pomagać czytelnikowi zobaczyć, w jaki sposób „wypełniają” Święto Pięćdziesiątnicy?

W rzeczywistości Łukasz wykonał tak dobrą robotę, relacjonując wydarzenia, zamiast je interpretować, że większość ludzi dzisiaj nie wie, że wydarzenia z Dziejów Apostolskich 2 miały miejsce w tym samym dniu, co starotestamentowe Święto Pięćdziesiątnicy. Wielu ludzi myśli, że Pięćdziesiątnica po prostu rozpoczęła się w Dziejach Apostolskich 2. Ponieważ większość ludzi dzisiaj nie jest świadoma związku między nimi, Łukasz znalazłby się w niemożliwej sytuacji, będąc geniuszem, który wymyśliłby to połączenie, ale zupełnie nieudolnym w sprzedaniu go.

Pięćdziesiątnica: Nowa Moc

Zamiast tego Łukasz wskazuje nam na proroctwo ze starotestamentowej księgi Joela. Przepowiadało ono, że pewnego dnia Duch Boży wyleje się na wszystkie narody. Pięćdziesiątnica z Dziejów Apostolskich 2 spełniła to proroctwo.

Jednym z powodów, dla których Ewangelia jest „dobrą nowiną”, jest to, że daje ona moc, by żyć inaczej – lepiej. Życie jest teraz związkiem Boga z ludźmi . A związek ten dokonuje się poprzez zamieszkanie Ducha Bożego – które rozpoczęło się w niedzielę Pięćdziesiątnicy w Dziejach Apostolskich 2. Dobrą Nowiną jest to, że teraz możemy żyć życiem na innym poziomie. Żyjemy w relacji z Bogiem poprzez Jego Ducha. Biblia ujmuje to tak:

¹³ W którym i wy nadzieję macie, usłyszawszy słowo prawdy, to jest Ewangieliję zbawienia waszego, przez którą też uwierzywszy, jesteście zapieczętowani Duchem onym Świętym obiecanym,
¹⁴ Który jest zadatkiem dziedzictwa naszego na wykupienie nabytej własności, ku chwale sławy jego.

Efezów 1:13-14

¹¹ A jeźli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka.

Rzymian 8:11

²³ A nie tylko ono stworzenie, ale i my, którzy mamy pierwiastki Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując przysposobienia synowskiego, odkupienia ciała naszego.

Rzymian 8:23

Mieszkający w nas Duch Boży jest kolejnym pierwocinami, ponieważ Duch jest przedsmakiem – gwarancją – dopełnienia naszej przemiany w „dzieci Boże”.

Ewangelia oferuje obfite życie nie poprzez posiadłości, przyjemności, status, bogactwo i wszystkie inne przemijające drobiazgi, za którymi goni ten świat. Salomon uznał je za puste bańki. Ale obfite życie przychodzi raczej przez zamieszkanie Ducha Bożego. Jeśli to prawda – że Bóg oferuje zamieszkanie w nas i wzmocnienie nas – to byłaby dobra nowina. Starotestamentowa Pięćdziesiątnica z obchodami wybornego chleba pieczonego na drożdżach obrazowała to nadchodzące obfite życie. Precyzja między Starymi i Nowymi Pięćdziesiątnicami jest doskonałym dowodem na to, że to Bóg jest Umysłem stojącym za tą precyzją. Tak więc stoi za tą mocą obfitego życia.