Czy Biblia jest wiarygodna pod względem tekstowym? Czy została zniekształcona?

Krytyka tekstualna i Biblia

W naszym naukowym i wykształconym wieku kwestionujemy wiele nienaukowych przekonań, jakie miały wcześniejsze pokolenia. Ten sceptycyzm jest szczególnie prawdziwy w odniesieniu do Biblii. Wielu z nas kwestionuje wiarygodność Biblii na podstawie tego, co o niej wiemy. W końcu Biblia została napisana ponad dwa tysiące lat temu. Ale przez większość tych tysiącleci nie istniała żadna prasa drukarska, kserokopiarka ani firma wydawnicza. Oryginalne rękopisy były więc przepisywane ręcznie, pokolenie po pokoleniu. Jednocześnie języki wymierały, a powstawały nowe, zmieniały się imperia i pojawiały się nowe mocarstwa. 

Skoro oryginalne manuskrypty dawno zaginęły, skąd wiemy, że to, co czytamy dzisiaj w Biblii, jest tym, co napisali pierwotni autorzy? Być może Biblia została zmieniona lub sfałszowana. Być może przywódcy kościelni, księża, biskupi lub mnisi zrobili to, ponieważ chcieli zmienić jej przesłanie dla swoich celów.

Zasady krytyki tekstowej

Naturalnie, to pytanie jest prawdziwe w odniesieniu do każdego starożytnego pisma.  Krytyka tekstualna to dyscyplina akademicka, która określa, czy starożytny tekst zmienił się od czasu swojego pierwotnego powstania do dnia dzisiejszego. Ponieważ jest to dyscyplina akademicka, ma zastosowanie do każdego starożytnego pisma w dowolnym języku. W tym artykule wyjaśniono podstawowe zasady krytyki tekstualnej i zastosowano je do Biblii, aby określić jej wiarygodność.

Ten diagram pokazuje przykład hipotetycznego dokumentu napisanego 500 p.n.e. Oryginalny tekst nie przetrwał długo. Więc zanim ulegnie zniszczeniu, zostanie zagubiony lub zniszczony, musi zostać wykonana jego kopia w formie rękopisu (MSS) (1. kopia). Kopiowaniem zajmowała się klasa zawodowa zwana skrybami. W miarę upływu lat skrybowie robili kopie (2. i 3. kopia) 1. kopii. W pewnym momencie kopia została zachowana, tak że istnieje do dziś (3. kopia).

Zasada 1: Odstępy czasowe rękopisu

W naszym przykładowym diagramie skrybowie wykonali tę zachowaną kopię w 500 r. n.e. Oznacza to, że najwcześniejszy stan tekstu, jaki znamy, pochodzi dopiero z okresu po 500 r. n.e. Dlatego okres od 500 r. p.n.e. do 500 r. n.e. (oznaczony na diagramie jako x ) stanowi okres niepewności tekstowej. Mimo że oryginał został napisany dużo wcześniej, wszystkie rękopisy sprzed 500 r. n.e. zaginęły. Dlatego nie możemy ocenić kopii z tego okresu.

Tak więc pierwszą zasadą stosowaną w krytyce tekstu jest mierzenie tego przedziału czasu. Im krótszy jest ten przedział x , tym większą pewność możemy mieć co do poprawnego zachowania dokumentu w naszych czasach, ponieważ okres niepewności ulega skróceniu.

Zasada 2: Liczba istniejących rękopisów

Drugą zasadą stosowaną w krytyce tekstu jest zliczanie liczby istniejących obecnie rękopisów. Nasza przykładowa ilustracja powyżej pokazała, że ​​dostępny jest tylko jeden rękopis (trzecia kopia). Jednak zazwyczaj istnieje obecnie więcej niż jedna kopia rękopisu. Im więcej rękopisów istnieje obecnie, tym lepsze są dane dotyczące rękopisów. Następnie historycy mogą porównywać kopie z innymi kopiami, aby zobaczyć, czy i jak bardzo te kopie odbiegają od siebie. Tak więc liczba dostępnych kopii rękopisów staje się drugim wskaźnikiem określającym wiarygodność tekstową starożytnych pism.

Krytyka tekstowa klasycznych pism grecko-rzymskich w porównaniu z Nowym Testamentem

Zasady te dotyczą wszelkich starożytnych pism. Porównajmy zatem teraz rękopisy Nowego Testamentu z innymi starożytnymi rękopisami, które uczeni uznają za wiarygodne. Ta tabela zawiera listę kilku dobrze znanych…

Autor	Kiedy napisane	Najwcześniejsza kopia	Przedział czasu	#
Cezar	50 p.n.e.	900 r. n.e.	950	10
Platon	350 p.n.e.	900 r. n.e.	1250	7
Arystoteles*	300 p.n.e.	1100 r. n.e.	1400	5
Tukidydes	400 p.n.e.	900 r. n.e.	1300	8
Herodot	400 p.n.e.	900 r. n.e.	1300	8
Sofokles	400 p.n.e.	1000 r. n.e.	1400	100
Tacyt	100 r. n.e.	1100 r. n.e.	1000	20
Pliniusz	100 r. n.e.	850 r. n.e.	750	7

*z dowolnej pracy

Ci pisarze reprezentują głównych klasycznych pisarzy starożytności. Zasadniczo ich pisma ukształtowały rozwój cywilizacji europejskiej i zachodniej. Jednak średnio zostały nam przekazane w zaledwie 10-100 rękopisach. Co więcej, najwcześniejsze istniejące kopie są zachowane od około 1000 lat po napisaniu oryginału. Traktujemy je jako nasz eksperyment kontrolny, ponieważ obejmują pisma, które stanowią podstawę historii i filozofii. Dlatego akademicy i uniwersytety na całym świecie je akceptują, wykorzystują i nauczają.

Rękopisy Nowego Testamentu

Poniższa tabela porównuje rękopisy Nowego Testamentu według tych samych zasad Krytyki Tekstualnej. Następnie porównamy to z naszymi danymi kontrolnymi, tak jak w każdym badaniu naukowym.

Rękopis	Kiedy napisane	Data rękopisu	Przedział czasu
Jan Rylan	90 n.e	130 n.e	40 lat
Papirus Bodmera	90 n.e	150-200 n.e	110 lat
Chester  Beatty	50-60 n.e	200 n.e	20 lat
Kodeks Watykański	50-90 n.e	325 n.e	265 lat
Kodeks Synajski	50-90 CE	350 CE	290 yrs

Jednakże ta tabela daje jedynie krótki przegląd niektórych istniejących manuskryptów Nowego Testamentu. Liczba manuskryptów Nowego Testamentu jest tak ogromna, że ​​nie sposób wymienić ich w jednej tabeli. 

Świadectwo stypendium

Jak stwierdza jeden z naukowców, który poświęcił lata na badanie tego zagadnienia:

„Obecnie istnieje ponad 24 000 kopii rękopisów fragmentów Nowego Testamentu… Żaden inny dokument starożytności nie zbliża się nawet do takich liczb i poświadczeń. W porównaniu z nimi, ILIADA Homera jest na drugim miejscu z 643 zachowanymi rękopisami”

McDowell, J. Evidence That Demands a Verdict. 1979. p. 40

Potwierdza to wybitny naukowiec z Muzeum Brytyjskiego:

„Uczeni są przekonani, że posiadają zasadniczo prawdziwy tekst głównych greckich i rzymskich pisarzy… mimo to nasza wiedza na temat ich pism opiera się na zaledwie kilku rękopisach, podczas gdy rękopisów Nowego Testamentu jest… tysiące”

Kenyon, F.G. (były dyrektor  of British Museum) Our Bible and the Ancient Manuscripts. 1941 p.23

Dane te dotyczą konkretnie rękopisów Nowego Testamentu. W tym artykule przyjrzymy się Krytyce Tekstu Starego Testamentu.

Krytyka tekstu Nowego Testamentu i Konstantyn

Co znamienne, duża liczba tych rękopisów jest niezwykle stara. Na przykład rozważmy wprowadzenie do księgi przepisującej najwcześniejsze greckie dokumenty Nowego Testamentu. 

„Ta książka zawiera transkrypcje 69 najwcześniejszych rękopisów Nowego Testamentu… datowanych na okres od początku II ^wieku do początku IV wieku ⁽ 100–300 n.e.)… zawierających około 2/3 tekstu Nowego Testamentu”

Comfort, P.W. “The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts”. p. 17. 2001

Jest to istotne, ponieważ te rękopisy pochodzą sprzed panowania cesarza rzymskiego Konstantyna (ok. 325 r. n.e.). Poprzedzają one również dojście do władzy Kościoła katolickiego. Niektórzy zastanawiają się, czy Konstantyn lub Kościół katolicki zmienili tekst biblijny. Możemy to sprawdzić, porównując rękopisy sprzed panowania Konstantyna (325 r. n.e.) z tymi, które pojawiły się później. Okazuje się jednak, że nie uległy one zmianie. Rękopisy z, powiedzmy, 200 r. n.e. są takie same jak te, które pojawiły się później.

Zatem ani Kościół Katolicki, ani Konstantyn nie zmienili Biblii. Nie jest to stwierdzenie religijne, ale opiera się wyłącznie na danych z rękopisów. Poniższy rysunek ilustruje oś czasu rękopisów, z których pochodzi dzisiejszy Nowy Testament.

Implikacje krytyki tekstu biblijnego

Co zatem możemy z tego wywnioskować? Z pewnością, przynajmniej w tym, co możemy obiektywnie zmierzyć, Nowy Testament jest zweryfikowany w znacznie wyższym stopniu niż jakiekolwiek inne dzieło klasyczne. Werdykt można najlepiej podsumować następująco:

„Sceptycyzm wobec powstałego tekstu Nowego Testamentu oznacza pozwolenie, aby cała klasyczna starożytność popadła w zapomnienie, ponieważ żadne inne dokumenty z okresu starożytnego nie są tak dobrze poświadczone bibliograficznie, jak Nowy Testament”

Montgomery, History and Christianity. 1971. p.29

Oznacza to, że jeśli wątpimy w wiarygodność zachowania Biblii, powinniśmy odrzucić wszystko, co wiemy o historii klasycznej. Jednak żaden poinformowany historyk nigdy tego nie zrobił. Wiemy, że teksty biblijne nie zostały zmienione, gdy nadchodziły i przemijały epoki, języki i imperia. Wiemy to, ponieważ najwcześniejsze istniejące rękopisy poprzedzają te wydarzenia. Na przykład wiemy, że żaden nadmiernie gorliwy średniowieczny mnich ani spiskujący papież nie dodał cudów Jezusa do Biblii. Mamy rękopisy, które pojawiły się przed wszystkimi średniowiecznymi mnichami i papieżami. Ponieważ wszystkie te wczesne rękopisy zawierają cuda Jezusa, ci wyimaginowani średniowieczni spiskowcy nie mogli ich dodać.

A co z tłumaczeniem Biblii?

Ale co z błędami w tłumaczeniu? Dlaczego istnieje dziś tak wiele różnych wersji Biblii? Czy istnienie wielu wersji oznacza, że ​​nie da się ustalić, co napisali pierwotni autorzy?

Najpierw wyjaśnijmy powszechne nieporozumienie. Wielu uważa, że ​​dzisiejsza Biblia przeszła przez długą serię etapów tłumaczenia. Wyobrażają sobie każdy nowy język jako tłumaczenie poprzedniego. Wizualizują więc serię mniej więcej taką: grecki -> łaciński -> średniowieczny angielski -> angielski Szekspira -> współczesny angielski -> inne współczesne języki. 

Językoznawcy tłumaczą Biblię na różne języki bezpośrednio z jej języków oryginalnych. Tak więc w przypadku Nowego Testamentu tłumaczenie przechodzi do języka greckiego -> współczesnego. W przypadku Starego Testamentu tłumaczenie przechodzi do języka hebrajskiego -> współczesnego (więcej szczegółów, w tym tłumaczenia prawosławne tutaj). Jednak podstawowy tekst grecki i hebrajski jest standardowy. Tak więc różne wersje Biblii pochodzą z tego, jak językoznawcy wybierają ich tłumaczenie na język współczesny.

Niezawodność tłumaczenia

Dzięki ogromnej literaturze klasycznej, która została napisana w języku greckim (oryginalnym języku Nowego Testamentu), możliwe jest dokładne przetłumaczenie oryginalnych myśli i słów oryginalnych autorów. W rzeczywistości różne współczesne wersje to potwierdzają. Na przykład przeczytaj ten dobrze znany werset w najbardziej popularnych wersjach i zwróć uwagę na niewielką rozbieżność w sformułowaniu, ale spójność idei i znaczenia:

For the wages of sin is death, but the gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord.

Rzymian 6:23 (Nowa Biblia Gdańska)

For the wages of sin is death, but the gracious gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord.

Rzymian 6:23 (Nowa Amerykańska Wersja Standardowa)

For the wages of sin is death, but the gracious gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord.

Rzymian 6:23 (Przekład Nowego Świata)

Jak widać, nie ma rozbieżności pomiędzy tłumaczeniami, ponieważ wszystkie mówią dokładnie to samo, tylko różnią się nieznacznie słowami.

Wniosek

Podsumowując, ani czas, ani tłumaczenie nie zniekształciły idei i myśli wyrażonych w oryginalnych rękopisach Biblii. Te idee nie są nam dziś ukryte. Wiemy, że Biblia dzisiaj dokładnie przekazuje to, co jej autorzy faktycznie napisali w tamtych czasach.

Ważne jest jednak, aby zdać sobie sprawę z tego, czego to badanie nie pokazuje. To niekoniecznie dowodzi, że Biblia jest Słowem Bożym. 

Ale zrozumienie wiarygodności tekstu Biblii daje nam punkt wyjścia, od którego możemy zacząć badać Biblię. Możemy sprawdzić, czy na te inne pytania również można odpowiedzieć. Możemy również dowiedzieć się o jej przesłaniu. Skoro Biblia twierdzi, że jej przesłanie jest błogosławieństwem Boga dla ciebie, co jeśli jest to możliwe? Być może warto poświęcić czas na poznanie niektórych ważnych wydarzeń w Biblii. Dobrym miejscem na rozpoczęcie jest jej początek.