Rodzaju 1

Stworzenie świata

1 Na początku stworzył Bóg niebiosa i ziemię. 2 A ziemia była bezładna i pusta, ciemność [rozciągała się] nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód. 3 Wtedy Bóg powiedział: Niech się stanie światło! I stało się światło. 4 I zobaczył Bóg, że światło jest dobre. Oddzielił zatem Bóg światło od ciemności. 5 I nazwał Bóg światło dniem, a ciemność nazwał nocą. Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień pierwszy. 6 Następnie Bóg powiedział: Niech powstanie sklepienie pomiędzy wodami i niech rozdziela między wodami a wodami! 

7 I zrobił Bóg sklepienie; oddzielił wody spod sklepienia od wód znad sklepienia – i tak się stało. 8 I nazwał Bóg sklepienie niebiosami. Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień drugi. 9 Następnie Bóg powiedział: Niech się zbiorą wody spod niebios na jedno miejsce i niech się ukaże suchy ląd! Tak też się stało. 10 Suchy ląd nazwał Bóg ziemią, a zbiorniki wód morzami – i zobaczył Bóg, że to jest dobre. 11 Potem Bóg powiedział: Niech ziemia zakiełkuje trawą, roślinnością wydającą nasienie, drzewem owocowym wydającym owoc, w którym jest nasienie, stosownie do swego rodzaju na ziemi! I tak się stało. 12 Ziemia wypuściła trawę, roślinność wydającą nasienie według swego rodzaju i drzewo rodzące owoc, w którym jest nasienie, według swego rodzaju, i Bóg uznał to za dobre. 13 Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień trzeci.

14 Następnie Bóg powiedział: Niech na sklepieniu niebios pojawią się światła, aby rozdzielać dzień od nocy i być znakami dla pór, dni i lat! 15 Niech też będą światłami na sklepieniu niebios, aby oświetlać ziemię! Tak też się stało. 16 Bóg utworzył dwa wielkie światła: światło większe, aby rządziło dniem, i światło mniejsze, aby rządziło nocą. [Utworzył] również gwiazdy. 17 Umieścił je Bóg na sklepieniu niebios, aby świeciły nad ziemią 18 i rządziły dniem i nocą, i oddzielały światło od ciemności – i zobaczył Bóg, że to jest dobre. 19 Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień czwarty.

20 Następnie Bóg powiedział: Niech się zapełnią wody rojem żywych istot, a nad ziemią niech zatrzepocze ptactwo na obliczu sklepienia niebios! 21 Tak więc stworzył Bóg wielkie potwory i wszelkie ruszające się żywe istoty, którymi – stosownie do ich rodzajów – zaroiły się wody. I wszelkie skrzydlate ptactwo według jego rodzaju – i uznał to Bóg za dobre. 22 Wówczas pobłogosławił im Bóg, mówiąc: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie wody mórz. A ptactwo niech się rozmnaża na ziemi! 23 Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień piąty.

24 Następnie Bóg powiedział: Niech ziemia wyda żywą duszę stosownie do jej rodzajów: bydło, płazy i zwierzęta ziemi według swego rodzaju! Tak też się stało. 25 Bóg uczynił zwierzęta ziemi według ich rodzajów, bydło według jego rodzajów i wszelkie płazy ziemi według ich rodzajów – i zobaczył Bóg, że to jest dobre. 26 Następnie Bóg powiedział: Uczyń­my człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo, i niech panuje nad rybami morza, i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem, który pełza po ziemi. 27 I stworzył Bóg człowieka na swój obraz, stworzył go na obraz Boga – stworzył ich jako mężczyznę i kobietę. 28 Potem błogosławił im Bóg i powiedział im Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię i podporządkowujcie ją sobie: panujcie nad rybami mórz i nad ptactwem niebios, i nad wszelkim zwierzęciem, które pełza po ziemi! 

29 Potem Bóg powiedział: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie, na całej powierzchni ziemi, i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie – [to] niech wam służy za pokarm! 30 Wszystkim zaś zwierzętom ziemi i wszelkiemu ptactwu niebios, i wszystkiemu, co pełza po ziemi, w czym jest żywa dusza, [daję] do jedzenia wszelkie zielone rośliny. Tak też się stało.

31 I spojrzał Bóg na wszystko, czego dokonał, a oto było [to] bardzo dobre. Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień szósty.

Rodzaju 2

1 Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia, i cały ich zastęp. 2 I ukończył Bóg w siódmym dniu swoje dzieło, które wykonywał, i zaprzestał w siódmym dniu wszelkiej pracy, którą wykonywał. 3 I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go, gdyż w nim zaprzestał wszelkiego swego dzieła, które stworzył Bóg przez [jego] wykonanie.

Szczegółowy opis stworzenia człowieka

4 Oto dzieje niebios i ziemi przy ich tworzeniu, w dniu uczynienia przez JHWH, Boga, ziemi oraz niebios. 5 Zanim pojawił się na ziemi jakikolwiek polny krzew i zanim wzeszła jakakolwiek polna trawa, gdyż nie spuszczał JHWH, Bóg, deszczu na ziemię i nie było człowieka do uprawiania ziemi, 6 ale mgła występowała z ziemi i poiła całą powierzchnię gleby, 7 JHWH, Bóg, ukształtował człowieka, proch z ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia – i człowiek stał się żywą duszą. 8 Wtedy JHWH, Bóg, zasadził ogród w Edenie, od wschodu, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował. 

9 I sprawił JHWH, Bóg, że wyrosło z ziemi wszelkie drzewo piękne z wyglądu i dobre do jedzenia – i drzewo życia w środku ogrodu, i drzewo poznania dobrego i złego. 10 A rzeka wypływała z Edenu, aby nawadniać ogród, a stamtąd rozdzielała się na cztery odnogi. 11 Nazwa pierwszej: Piszon. Ona otaczała całą ziemię Chawila, tam, gdzie jest złoto, 12 a złoto tej ziemi jest wyborne, tam jest bdellium i kamień onyksowy. 13 A nazwa drugiej rzeki: Gichon. Ona otacza całą ziemię Kusz. 14 A nazwa trzeciej rzeki: Tygrys. Ona płynie na wschód od Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat.

15 I wziął JHWH, Bóg, człowieka, i umieścił go w ogrodzie Edenu, aby go uprawiał i aby go doglądał. 16 I przykazał JHWH, Bóg, człowiekowi, mówiąc: Z każdego drzewa tego ogrodu jedz do woli, 17 ale z drzewa poznania dobrego i złego – nie będziesz z niego jadł, ponieważ w dniu zjedzenia z niego na pewno umrzesz. 18 I powiedział JHWH, Bóg: Niedobrze jest być człowiekowi samemu. Uczynię mu pomoc jako [kogoś] naprzeciw niego. 19 A ukształtował JHWH, Bóg, z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebios i przyprowadził do człowieka, aby zobaczyć, jak je nazwie, a jakkolwiek nazwie człowiek żywą duszę, taka będzie jej nazwa. 

20 I nadał człowiek nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu niebios, i wszelkim zwierzętom pól, lecz dla Adama nie znalazła się pomoc, [ktoś, kto by stanął] jakby naprzeciw niego. 21 Wówczas zesłał JHWH, Bóg, głęboki sen na człowieka, tak że zasnął. Wtedy wziął jedno z jego żeber i [miejsce] po nim wypełnił ciałem. 22 Następnie z żebra, które wziął z człowieka, zbudował JHWH, Bóg, kobietę i przyprowadził ją do człowieka. 23 I powiedział człowiek:

Ta dopiero

jest kością z moich kości

i ciałem z mego ciała.

Ta będzie nazwana mężatką,

ponieważ z męża

ta została wzięta.

24 Dlatego opuści mąż swojego ojca i matkę, złączy się ze swoją żoną i staną się jednym ciałem.

25 A byli oboje nadzy – człowiek i jego żona – lecz nie wstydzili się [siebie nawzajem].